آسمان...

آسمان مثل من است.....شایدم من مثل او 

گه گداری خنده ای باطلوع آفتاب.....وانگهی دریا شود از غمش صدها سراب 

وای به حال آن سراب از غم عشق دلی پر میشود 

آسمان مثل من است........شایدم من مثل او 

مثل آن ثانیه ها مثل آن ساعات من  

کز محبت پر میشود تنها دلم..وز محبت پرمیکند دلها دگر 

تا دمی* عشق* را معنی کند. 

آسمان مثل من است....شایدم من مثل او 

لحظه هایی که خدا در دل او می ماند 

لحظه هایی که مرا همدم خود میداند 

و مرا صاعقه اش میخواند 

که بیا همدم من....که بیا مونس من 

که تویی که شبه من می مانی 

ای تویی که غصه ام مدانی 

تو بیا...تویی که قدر مرا میدانی. 

آسمان مثل من است..........شایدم من مثل او 

منی که علت دردش دانم 

پابه پای غصه اش با دل او میخوانم 

منی که امشب به زیر قطره های گونه اش مهمانم. 

آسمان مثل من است.....شایدم من مثل او 

من که امشب گفته بودم که دلم 

هوس ریزش بارن دارد 

و ز او پرسیدم 

که دلت با دل من  

هوس ریزش باران دارد؟ 

ناگهان خورشید رفت  

قبل هر پاسخ ز سویش  

دسته دسته ابرآمد رو به سویش  

بعد گفتم شرح غصه دل از برایش 

ناگهان هم آغوش شدند ابرهایش 

و صدایی شبه وحی جبرئیل... 

آسمان بارید.. 

باران.......  

و گیاه بشنیدآسمان با بارشش می گوید: 

آری......او مثل من است.......شایدم من مثل او